քուրու-քուրու
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kʰuɾu kʰuˈɾu]
վանկեր՝ քու•րու-քու•րու
- էշ կմ ձի կանչելու ձայնը ◆ Քուրու-քուրու անել։ ◆ Էշը կմ ձին կանչել։ Քուրու-քուրու արա, կգա։
- փաղաքշել, սիրաշահել
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։