Հայերեն

Ածական

վանկեր՝ ք(ը)•չա•խոս

քիչ խոսող, սակավախոս
քիչ խոսքեր պարունակող, որի մեջ խոսքային տարրը քիչ է կամ իսպառ բացակայում է ◆ Արվեստների մեջ ամենից քչախոսը բալետն է։

Բաղադրյալ բառեր
քչախոսություն քչախոսել

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ taciturn ռուսերեն՝ малоразговорчивый (ru) ‎(malorazgovorčivyj), молчаливый (ru) ‎(molčalivyj), неразговорчивый (ru) ‎(nerazgovorčivyj) հունարեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։