Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ք(ը)•չա•ման 

  1. քուչ, կտնառք, քարաճիկ ◆ Քչամանը մոտիկ է (ծածկաբ.) Խոսք պահող չէ, համբերել չգիտէ։

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։