Հայերեն

Բայ

  • ՄՀԱ՝ [kʰt͡ʃʰpʰt͡ʃʰɑl]

վանկեր՝ ք(ը)չ•փ(ը)•չալ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել
  1. ցած ձայնով իրար հետ խոսել, քչփչը անել, փսփսալ ◆ Միքայելը մոռացել էր իր անախորժ ընդհարումը Մելքոնի հետ և շարունակ քչփչում էր պրիմադոննայի հետ: (Շիրվանզադե)
  2. (փխբ․) ջրի մեղմ հոսելու ձայն հանել, խոխոջել, կարկաչել ◆ Հորս խափանած այգին նորից կկանաչացնեմ, որ ջուրը քչփչա լռած առվի մեջ: Սերո Խանզադյան
  3. (փխբ․) բամբասել
Հոմանիշներ
խմբագրել
  1. փսփսալ
  2. խոխոջել, կարկաչել, քչքչալ
  3. բամբասել
Արտահայտություններ
խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել