Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ք(ը)ռ•ն(ը)•չել 

  1. քռին տալ, քռի տալ, բոթել, վեր ձգել կմ մի կողմ քշել ◆ «Ամենիդ աչքն էլ նրանում ա ըլում, որ նրա՛ն քռնչէք, աղաք (առաջ) գցէք»։ Ինձ քռշտեց վեր գցեց։ Ի՞նչ էք իրար քռշտում:

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։