Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ք(ը)ս•պ(ը)•լաթ 

  1. փոքրիկ բրդե քսակ, որի մէջ սապոն են դնումև մարմններին քսելով բաղնիքում լողանում
  2. շլխտի՝ թափթփած մարդ

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։