Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [kʰɾɛɑkɑn iɾɑvuŋkʰ]

Ստուգաբանություն խմբագրել

Բացատրություն

  1. (իրավգ․) իրավունքի միասնական համակարգի ինքնուրույն ճյուղ, իրավական այնպիսի նորմերի ամբողջություն, որոնք սահմանում են, թե հանրորեն վտանգավոր որ արարքներն են հանցագործություն և ինչպիսի պատիժներ ու քրեաիրավական ներգործության այլ միջոցներ են կիրառվում հանցանք կատարած անձանց նկատմամբ, սահմանում են քրեական պատասխանատվության հիմքը, ինչպես նաև՝ քրեական պատասխանատվությունից ու պատժից ազատելու կարգն ու պայմանները


Աղբյուրներ խմբագրել

  • Ա.Ս. Ոսկերչյան, Քրեաիրավական տերմինների արդի համառոտ բացատրական բառարան: Քրեական իրավունք, քրեադատավար. իրավունք, Երևան, «ԵԳԵԱ», 2004 — 184 էջ։