Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ք(ը)ր•թոկ 

  1. փոքր և տափակ կողով, որի մեջ կանայք դնում են կարի պարագաները, մոտնոց, ասղաման, մկարատ ևն
  2. նիհար, վտիտ ◆ Քրթուկ երես։

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։