Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ք(ը)•րիս•տո•նէ 

  1. գործ է ածվում սովորաբարիր իբրև կոչ. հոլով, հադիմանական՝ մեղադրական խոսքերում ◆ Ա՛յ քրիստենէ, գութ չունի՞ս դու։ ◆ Հերի՛ք եղավ, ա՛ քրիստոնէ:

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։