քրիստոնյա
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kʰɾistɔnˈjɑ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ քրիստոնեայ
վանկեր՝ ք(ը)•րիս•տոն•յա
Ստուգաբանություն խմբագրել
Փոխառություն՝ հունարեն Χριστός «օծյալ», Χριστόν «Քրիստոսին» բառից՝ -եայ վերջածանցով։
Գոյական
- քրիստոնեություն դավանող մարդ
- բարեպաշտ (փխբ․), (հնց․)
- կեղծ մարդասեր (փխբ․)
Հոմանիշներ խմբագրել
խաչապաշտ (կրոն.), ուղղադավան, ուղղահավատ, ուղղափառ, հունադավան, հայադավան, հայ քրիստոնյա, լուսավորչական, գրիգորյան (հայկական), պապական, պապադավան, կաթոլիկ, բողոքական, ֆրանկ-մասոն, լութերական, միբնակ, երկաբնակ, քաղկեդոնական, հակաքաղկեդոնական, ուղղապաշտ (հզվդ․), ճշմարտահավատ, ստուգահավատ, ուղղակարծ, ուղղակրոն, ուղղափառահավատ, ողջահավատ, համափառ, քրիստոսադավան, քրիստոսածանոթ, քրիստոսական, քրիստոնակրոն, քրիստոսապաշտ, քրիստոնեամետ, հիսուսադավան, օծական
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։