քրմապետ
Հայերեն
Գոյական
- ՄՀԱ՝ [kʰɾmɑˈpɛt]
վանկեր՝ ք(ը)ր•մա•պետ
Ստուգաբանություն խմբագրել
քրմերի պետ, ավագ քուրմ որևէ բանի (արվեստի, գրականության, գիտության և այլն) մեջ առաջատար մարտիկ, առաջնորդ, դրոշակակիր ◆ (նրանք) պայքարում եին նախապաշարումների դեմ… ամենայն համարձակությամբ իրենց համարելով նորի քրմապետեր: (Գ. Մարկով) (փխբ․) (հռետ․)
Հոմանիշներ խմբագրել
մոգպետ (կրոն.), քուրմ, բագնապետ (հզվդ․), կռքապետ
Արտահայտություններ խմբագրել
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։