Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ք(ը)րտ•նել 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բայ

  1. քրտինքով պատվել, քրտինքի կաթիլներով պատվել
  2. (փխբ․) ապակու կամ այլ առարկաների վրա գոլորշու սառչող կաթիլներ գոյանալ
  3. (փխբ․) անհարմար` նեղ վիճակում լինել, անհարմարությունից` քաշվելուց քրտինքով պատվել ◆ Գիքորը շփոթվեց, քրտնեց: Հովհաննես Թումանյան
  4. (փխբ․) հարցին` խնդրին և այլն պատասխան չգտնել, չկարողանալ պատասխանել, դժվարության առջև կանգնել ◆ Լավ է, երբ դասախոսի մոտ երես առած ուսանողը քրտնում է։
  5. (փխբ․) քրտինք թափել, ջանասիրաբար և դժվարին աշխատանք կատարել, լարված աշխատել ◆ Թող քրտնի, որ մի քիչ բարակի։ Սերո Խանզադյան

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. քրտնակալել, քրտնահարվել, (հզվդ․)` քրտնկոխել, քրտնփնչել, քրտնքամխել, քրտինք տալ, քրտինք կտրել, քրտինք մտնել, քրտնակալել (ժղ․), (գվռ․)` ջղբջղբել, ջղբջղբնոտալ, քրտնահար լինել, քրտինքը կոխել, քրտինքը մարմինը կոխել, քրտինքը վրան կոխել, քրտինքը վրան տալ, քրտինքը աչքերը կալել, քրտինքը աչքերը կապել, քրտնախաշ լինել, քրտինքի մեջ լողալ, քրտինքի մեջ կորչել
  2. գոլորշապատվել
  3. տե'ս խոնավանալ
  4. տե'ս ամաչել
  5. տե'ս չարչարվել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել