քրքա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ք(ը)ր•քա
- հում մետակսի թնճկած մասեր՝ թաթփթփուկներ, որ թեշիկով մանում են ◆ Այս մի կաժ ապրեշումից այսքան քրքա ելավ։
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։