Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ք(ը)ր•քիջ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. բարձրաձայն ծիծաղ, քռքռոց, հռհռոց` մանավանդ մեկին ծաղրելու համար ◆ Նա քրքջաց հեգնանքով, թաքուն արհամարհանքով լեցուն քրքիջով: Եղիշե Չարենց
  2. այդպիսի ծիծաղի ձայնը
  3. (փխբ․) քրքիջի նմանող ձայն ◆ Վառարանի քրքիջ:

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. քրքջոց, քրքջյուն, քրքնջյուն, հրհիռ, հրհռոց, քչքչյուն, քչքչոց, խնդուք, (արևմտհ․), (հզվդ․)՝ խախանք, քահքա, քահքահաձայն

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել