քօշ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ քօշ
- աղա, իշխանավոր
- ջոջ, տարիքն առած, մեծացած
- կոշկի մի տեսակ, առանց ճիտքի, երեսը կիսով չափ բաց կրնկավոր◆ Քոշեր էր հագել ամեն քայլափոխին քօթքօթացնում էր հատակին։
- տե՛ս գուշ
- տե՛ս գօշ, գոշ
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։