Հայերեն

Ստուգաբանություն

խմբագրել

գերմ. obertone, բառացի` վերին հնչյուններ

Բացատրություն

  1. (երաժշտ․) այլ կերպ մասնակի հնչյուններ, կոմբինացիոն տոներ, համակցական հնչյուններ, հարմոնիկ մասնահնչյուններ, տարբեր բարձրություն ունեցող այն բազմաթիվ հնչյունները, որոնց համակցությունից գոյանում է որևէ մեկ ձայն


Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։