Հայերեն

վանկեր՝ օ•բեր- 

Ստուգաբանություն խմբագրել

< обер- < գերմ. ober գլխավոր, ավագ

Գոյական

  1. մասնիկ, որը ցույց է տալիս կոչումի ավագ պաշտոնյա, օր.՝ օբերլեյտենանտ

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։