օբլիգատո
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɔbliɡɑˈtɔ]
Ստուգաբանություն խմբագրել
իտ. obligato, լատ. obligatus-ից` անփոփոխ, պարտադիր
Բացատրություն
- (երաժշտ․) անսամբլային երաժշտության մեջ` այն նվագարանը, որի մասնակցությունը նվագին պարտադիր է և որը չի կարողանում փոխարինվել այլ նվագարանով
- 17-18-րդ դարերում օպերաներում, օրատորիաներիում, կանտատներում` մենակատարող նվագարանի պարտիան, որով նվագակցում էին մեներգիչներին, մեներգային արիաներ կատարելիս
Թարգմանություն
|
Աղբյուրներ խմբագրել
- Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։
- Հարությունյան Լ․ Վ․, Թանգամյան Տ․Վ, Զավարյան Է․ Լ․ և ուրիշներ, Բուսաբանական տերմինների ռուս-հայերեն բացատրական բառարան, Երևան, ««Հայբուսակ»», 2002 — 272 էջ։