Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ օբ•յեկ•տի•վիզմ

Ստուգաբանություն

ՙ< объективизм < լատ.

օբեկտիվ իրականության իրողությունների՝ երևեույթների իրական ճանաչման վրա հիմանված մոտեցում՝ դատողություն՝ հայեցակետ
հասարակական կյանքի երևույթներին՝ իրադարձություններին և այլն պասիվ մոտեցում, որ սահմանափակվում է լոկ նրանց փաստական արձանագրումով և դրանով իսկ տանում դեպի նրանց արդարացումը ու անխուսափելիությունը
անչառ՝ անկանխակալ մոտեցում՝ վերաբերմունք
(փիլ․) ցանկացած տեսություն, որն ընդգծում է իրականության արտաքին տարրերը

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։