օգնական
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɔɡnɑˈkɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ օգ•նա•կան
Ստուգաբանություն խմբագրել
Ածական
- օգնող, մեկին՝ մի բանի աջակցություն ցույց տվող՝ սատարող
- օգնության ծառայող, օգնության համար նախատեսված՝ նշանակված ◆ 0գնական ուժեր՝ միավորումներ։
- որևէ բանի համար նպաստավոր՝ բարենպաստ, օգնող, նպաստող ◆ Այս լեռնոտ տեղերն օգնական են մեզ։ (Մուրացան)
Գոյական
- մեկին մի բանում օգնող մարդ, սատար
- ղեկավար՝ պատասխանատու պաշտոնյային ենթակա և անմիջականորեն նրան որոշ գործերում օգնող ու փոխարինող պաշտոնատար անձ ◆ Մինիստրի՝ վարչության նախագահի օգնական:
- (հնց․) տեղակալ
Հոմանիշներ խմբագրել
- զորավիգ, սատար, նեցուկ, թիկունք, պաշտպան, աջակից, թիկնակից, թևթիկունք, թևըկեր (հզվդ․), (հնց․)՝ նիզակակից, ձեռնակալ, ձեռնակալու, թիկնահաս, կռնակ (ժղ․)
- տե՛ս փրկարար
- տե՛ս նպաստավոր
- տե՛ս օգնիչ
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։