Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ օգ•նա•կիչ 

  1. գութանի հինգերորդ լուծը, որը ըստ տեղերի՝ զանազան անուններ է կրում. մարդատակ, մկնտուն, խարզնտուն ևն։

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։