օդագնաց
Հայերեն
Ածական
- ՄՀԱ՝ [ɔdɑɡnɑt͡sʰ ]
վանկեր՝ օ•դա•գ(ը)•նաց
Ստուգաբանություն
խմբագրել- օդի միջով, գնացեղ ընթացող, թռչող
- օդի պես սլացող, սուլացող, արագագնաց, սրարշավ արագավազ ◆ օդագնացի նժույգ
- օդագնացությամբ զբաղվող մարդ
- օդանավորդ
Հոմանիշներ
խմբագրել- օդաչու, սավառնորդ, օդանավորդ, (ավիատոր)
- օդահած, օդասլաց, բարձրագնաց բարձրաթռիչ, բարձրաթիռ (հնց․), բարձրընթաց, բարձրապարու, վերաթռիչ, վերաթռիչք, օդապար, օդասիլ, օդասլական
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։