օդաշատություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɔdɑʃɑtutʰˈjun]
վանկեր՝ օ•դա•շա•տու•թյուն
Բառակազմություն խմբագրել
Գոյական
- (նորբ․)
- Օդաշատություն, գ. Բաց՝ ազատ տարածք՝ ծավալ։ Ճարտարապետության տեսակետիցհաջող լուծված տարածություն։ Կարողացել են հաճախ և միևնույն ժամանակ օդաշատության պատրանք ստեղծել (ՀՁ, 25.3.81)
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։