օթևան
Հայերեն
Գոյական
- ՄՀԱ՝ [ɔtʰɛˈvɑn]
վանկեր՝ օ•թե•վան
Ստուգաբանություն խմբագրել
- (նորբ․) գիշերելու տեղ, իջևան, պանդոկ
- իջևան, իջևանատուն
- պանդոկ (հնց․)
- մի օթևանից մինչև մյուսը տարածվող ճանապարհ, մեկ օրվա ճանապարհ (հնց․)
- հանգրվան ճանապարհորդների կանգ առնելու , իջևանելու, հանգստանալու տեղ, կայան (հնց․)
Հոմանիշներ խմբագրել
իջևան, իջևանատուն, կայան, պանդոկ, հյուրանոց, օթ (հնց․), օթանոց, օթանք, օթարան
Արտահայտություններ խմբագրել
օթևան գտնել - տե՛ս օթևանել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։