օձիկ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɔˈd͡zik]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ օ•ձիկ
Գոյական
- փոքրիկ օձ, օձաճուտ
- աղիքային օձանման որդ
- մի տեսակ վերք, որը բուժելու համար ճեղքում և վրան դնում են մայրու ծեծված կեղևը մածունի հետ խառնված (գվռ․)
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս օջաճուտ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Ստուգաբանություն
խմբագրելՀայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɔˈd͡zik]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ օ•ձիկ
Գոյական
- թորանոցի ճձագալար խողովակը
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։