Հայերեն դարձվածք

  1. (արևմտհ․) բռնվել ◆ Օր մըն ալ օձիքնին ձեռք կու տան ու ձեռնակապերով շղթայված կ′առաջնորդվին բանտ։ Պողոս Գյուբելյան ◆ Ինքն էր ուզում գլխացավանքից ազատվել, հեռացնելով Իգդիրից այդ կասկածելի, բայց դժվարությամբ օձիքը ձեռք տվող հայ ուսուցչին։ Ահ
  2. ձեռքը՝ թակարդն ընկնել ◆ Հակոբ աղան «գործի» մարդ է, եթե անգամ մը օձիքդ ձեռքը տաս, արյունդ կը ծծե։ (Ավետիս Ալիքսանյան)

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։