Հայերեն դարձվածք

  1. ընդոստ, հանկարծակիի եկած՝ գալով ◆ Իրիցկինը օձի կծածի պես վեր թռավ ու ճռաց։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Հանկարծ գունատ, ոխակալած, / Գերեզմանից ելածի պես, / Ինչպես մի մարդ օձի կծած՝ / Թռավ տեղից հրեան վես։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ «Վա՜յ, եկան, մեջքը՜ս, ձեզ մատաղ, եկա՜ն...»: / Եվ իսկույն օձի շանթածի նմնա / Դուրս փախավ կրկին։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Ու մին էլ վեր թռավ Անտոնը մոլեգնած, կարծես օձ խայթեց: Մաթևոս Դարբինյան

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։