Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ օ•ղու•անք 

  1. կովերի կեր, որ պատրաստում են՝ դդումը, ծառերի տերևները ևն խաշելով ու պաղեցնելով և ջրով միասին տալիս են կովերին՝ կաթը առատացնելու համար․ լափ ◆ Կովին օղուանքտուե՞լ ես։ կաղամբի վրայի տերևները, բազկի՝ գազարի փիրը՝ թեփը ևն օղուանքի են գործածում։ (Թվում է Ողվել’ից, Ողվուցք)։

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։