Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ օ•ռ(ը)ն•ջիտ 

  1. անորոշ ցեղի մոխրագույն մանր միջատ, որի բույնը շուրջը ձագարի ձևով փափուկ հող է դիզված լինում

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։