օսալ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ օ•սալ
- վատ, գէշ ◆ Օսալ մարդ՝ ոչխար։ Օսալ խելքի տէր, հիմար։ լավ-օսալ, Լավ-գեշ, ո՛չ լավ, ոչ վատ, միջակ։
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։