օվկիանոսագրություն
Հայերեն
Գոյական
- ՄՀԱ՝ [ɔvkjɑnɔsɑɡɾutʰˈjun]
ՄՀԱ: []
վանկեր՝ օվ•կիա•նո•սա•գրութ•յուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելտե՛ս օվկիանագիր, օվկիանոսագրական, օվկիանագրություն
- (երկրբ․) գիտություն, որն ուսումնասիրում է Համաշխարհային օվկիանոսում ջրային միջավայրի ֆիզիկական և քիմիական հասկացությունները, ֆիզիկական և քիմիական գործընթացների ու երևույթների օրինաչափությունները՝ կապված հատակի, ցամաքի և մթնոլորտի հետ դրանց փոխգործունեությամբ
Հոմանիշներ
խմբագրելօվկիանագրություն (գիտ․)
Արտահայտություններ
խմբագրելԹարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Մ․Խ․ Պողոսյան, Ֆրանսերեն-հայերեն ագրոէկոլոգիական և անտառագիտական տերմինների համառոտ բառարան (ՀԳԱ), Երևան, 2005 — 144 էջ։
- Հողմիկ Սարգսյան, Ռուզաննա Սարգսյան, Երկրաբանական տերմինների եռալեզու հանրագիտական բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2014 — 672 էջ։