օտարածին
Հայերեն
Ածական
- ՄՀԱ՝ [ɔtɑɾɑˈt͡sin]
ՄՀԱ: []
վանկեր՝ օ•տա•րա•ծին
Ստուգաբանություն
խմբագրել- օտարիչ ոչ, հարազատ հորից ծնված, խորթ
- անհարազատ օտարամուտ ◆ օտարածին ուսմուն
Հոմանիշներ
խմբագրելօտարազգի այլազգի, այլացեղ, այլասեռ, այլատոհմիկ, օտար, օտարական (հնց․), օտարացեղ, օտարասեռ, օտարասերմ, օտարաբուն
Արտահայտություններ
խմբագրելԹարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։