օրհասական
Հայերեն
Ածական
- ՄՀԱ՝ [ɔɾhɑsɑˈkɑn]
վանկեր՝ օր•հա•սա•կան
Ստուգաբանություն
խմբագրել- մահաբեր, սպանիչ ◆ օրհասական սուր
- օրհասի մեջ գտնվող ◆ օրհասական մարդ
- ճակատագրական, կյանքի ու մահու խնդիր հանդիսացող, վճռական, բախտորոշ նշանակություն ունեցող ◆ Քու՞ր, օրհասական մի կռիվ էր այդ կյանքի և մահու: (Գ. Սարյան)
- մահամերձին, հոգևարքի մեջ գտնվող մարդուն հատուկ ◆ Հիվանդը աղաղակում էր, օրհասական ջանքեր էր անում շարժվելու: Հովհաննես Թումանյան
- շատ դժվարին, ծայրահեղորեն ծանր ◆ (Ցամա կոչվող սեխից) ստամոքսն ուռչում է, բայց չնայած սննդայնության բացակայությանը, սեխն օգնում է յոլա գնալ օրհասական շրջանում: (Ի. Բյեռե)
- դժվարին, մեծ ճիգերի հետ կապված ◆ օրհասական մաքառում, դիմադրություն
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս մահաբեր
- ճակատագրական
Արտահայտություններ
խմբագրելԹարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։