Հայերեն դարձվածք

  1. խոսքը դիմացինին ուղղելու արտ․ է (տնա՛շեն) ◆ Էտու համար ի՞նչ իս նեղանում, օխնած հոգի, աժե, վուր մարթ էտու համար նիղանա։ Սունդ․ ◆ - Ախար, օխնած հոգի, ի՞նչ իս ասում․ իսուն թուման էլ քրթա՛մ [«կաշառք»] կուլի՜։ ն

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։