Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ օր•հ(ը)•նած

Ստուգաբանություն

օրհնել-ի
(հեգն․) (հնց․) ասվում է մեկի մասին՝ նրա միամտության՝ անփորձության նկատմամբ հեգնանք արտահայտելով՝ որպես կոչական բառ
նույնպիսի գործածությամբ՝ մեռած մարդու մասին
մեղմախոսությամբ կամ տաբույով գործածվում է բնության երևույթների՝ վասակար կենդանիների ևն մասին

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։