Հայերեն

Գոյական


վանկեր՝ ֆա•լախ•կա 

Ստուգաբանություն խմբագրել

  1. երկու ծայրերը մի ձողի ամրացված թոկ, որի մեջ կապելով պատժվողի ոտքերը, վեր էին բարձրացնում, գավազանով հարվածելու համար ◆ Աշակերտի մերկ ոտները դնել այդ պատժական մեքենայի մեջ, պտտացնելով վեր բարձրացնել, հետո դալար ճիպոտներով այնքան հարվածել, մինչև ողորմելի զոհը բոլորովին թուլանա, ուշաթափ լինի – ահա այդ էր ֆալախկայի նշանակությունը։ (Րաֆֆի)
  2. այդ եղանակով գանակոծությունը որպես պատիժ
  3. այդ եղանակով հասցրած հարվածներից յուրաքանչյուրը ◆ Դրան քսան ֆալախկա տվեք։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
Հոմանիշներ խմբագրել

աղխաղան (հզվդ․)

Արտահայտություններ խմբագրել
  1. ֆալախա զարնել - ֆալախայով պատժել
  2. ֆալախա ուտել - պատժվել (գանահարվելով)

Աղբյուրներ խմբագրել