Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ֆան•տաստ

Ստուգաբանություն

< фантаст < հուն. phantastikos երևակայությանը վերաբերող

(հզվդ․) հարուստ՝ վառ ֆանտազիաով օժտված անձ
համառ երազող, որ ձգտում է կյանքում իրագործելի դարձնել երևակայական պլանները, ցնորամոլ ◆ Առաջ Մարս, Վեներա, տիեզերքի խորքերը կատարվելիք թռիչքները զբաղեցնում էին միայն ֆանտաստ գրողներին։ (Մամուլ)
գրող կամ արվեստագետ, որ հակում ունի իր ստեղծագործություններում ընդգրկելու երևակայական նյութ՝ թեմա ◆ Այն ամենի մասին, ինչ վարժվել էնք կարդալ ֆանտաստ գրողների վեպերում, անժմ որպես իրական փաստ հանդիպում ենք ՏԱՍՍ-ի հաղորթագրություններում։ (Մամուլ)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։