Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ֆար•մա•սոն

Ստուգաբանություն

<фармазон< լեհ. farmazon

ֆարմասոնություն հետևորդ՝ կողմնակից, ֆարմասոնական կազմակերպության անդամ
(փխբ․) նորելուկ ու տարօրինակ գաղափարներով ու բարքերով ընդհանուրի համար խորթացած մարդ
(կրոն․), (քղք․) 18-րդ դարում առաջացած կրոնա-քաղաքական հետադեմ շարժում, միջազգային գաղտնի կազմակերպություն միստիկական ծեսերով, որ իրեն նպատակ էր դրել «առաքինության տաճար» (այստեղից էլ այդ շարժման «ազատ որմնադիր» անունը) և թշնամի էր հեղափոխական բանավորական շարժմանը
Կաղապար:հսրկ, (խսկց․) կասկածելի՝ օտարոտի սովորույթներով ու կրոնա-բարոյական թյուր հայացքներով անձ ◆ Քահանան եկեղեցում իր քարոզի քարոզի մեջ հայտնեց ժողովրդին, որ այդ մարդը «ֆարմասոն» է, աստծուն չէ պաշտում և բոլոր երեխաներին հավատքից կհանի (Րաֆֆի) ◆ -Դե, ասա գնացել ֆարմասոն ես դառել, էլի, փիլիսոփաների, բաները կարդացել ես։ (բանավոր խոսք)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։