ֆլագման

• ՄՀԱ՝ [flɑɡˈmɑn]

վանկեր՝ ֆ(ը)•լագ•ման 

Ստուգաբանություն

< флагман < գերմ․ Flagg(e)mann

Հայերեն

Գոյական

1. (նորբ․) ռազմանավերի մեծ միավորման (էսկադրայի, դիվիզիայի և այլն) հրամանատար
2. ԽՍՀՄ ռազմածովային նավատորմի բարձր հրամանատարական կազմի կոչում 1935-1940 թվականներին
3. ֆլագմանական նավ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր
ֆլագմանական ֆլագմանային

Թարգմանություններ
ռուսերեն՝ флагман (ru) ‎(flagman) անգլերեն՝ FLAGMAN գերմաներեն՝ դանիերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։