Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ֆու•խա•րութ•յուն 

  1. Կարին, Շիրակ՝ աղքատություն ◆ Լաո, վաղ իս կմեռնիմ, ֆուխարութենի մեջ ընկար, էլ մարդ զքու ձեռք բերեց։ Հժհք ◆ Իրենց ֆուխարության ժամանակը մեկ բոլ եզմ ունեին։ Հժհք

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։