ֆունկցիա
Հայերեն
Գոյական
- ՄՀԱ՝ [fuŋkt͡sʰˈjɑ]
վանկեր՝ ֆունկ•ցիա
Ստուգաբանություն
խմբագրել< функция < լատ. functio գործածում, կատարում, գործադրում
- գործառույթ
- դեր, նշանակություն
- երևույթ, որ կախման մեջ է մի ուրիշ երևույթից և փոփոխվում է նրա փոփոխությունների համաձայն
- փոփոխական մեծություն, որի արժեքները կախված են մի ուրիշ փոփոխական մեծության արժեքներից և համապատասխանում են նրանց (մաթ.)
- մարմնի կամ նրա որևէ գործարանի կատարած աշխատանքը որպես նրա կենսագործունեության դրսևորում (կենս․)
- գործունեության, պարտականությունների ոլորտ, մեկի, մի բանի պարտականությունների ամբողջությունը (փխբ․)
- կենսաբանորեն` կենդանու կամ բույսի, նրանց օրգանների, հյուսվածքների, բջիջների առանձնահատուկ գործունեություն
- (փիլ․) մաթեմատիկայում և տրամաբանության մեջ ֆունկցիա կոչվում է այն գործողությունը, որը մի որոշ դասի յուրաքանչյուն տարրի առադրում է մի այլ դասի միանգամայն որոշակի մի տարր
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Հովհաննես Մակարյան, Կիմ Աբելյան, Անասնաբուժական կլինիկական տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, «Ստամպա», 2002 — 256 էջ։
- Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։