պալանտրակ

Հայերեն

վանկեր՝ պա•լանտ•րակ 

  1. կարճ գավազան, որ ծառերին նետելով պտուղ են թափում

Արտահայտություններ

  1. պալանդրակ՝ պալանտրակ տալ, պալանդարկ տալ, պալանդրակ տալ - փայտով խփել, պալանդրակով զարկել ◆ Ծառերին այնքան պալանդրակ են տվել, որ բոլոր ճղները ջարդոտել են: (Ստեփանոս Մալխասյանց) ◆ Խասավ, ձեռ էտու, մեկ սպնդրի ծառ ըմ քեշից, Իրինք տիր իտու պալանդարկ, Իրիք խարիր ասքար կուտրից: Սասնա ծռեր ◆ Գողի ետևից մի պալանտրակ զարկի, դիպավ ոտաց, ընկավ: (Ստեփանոս Մալխասյանց) ◆ Մեկ կատում պրծավ, Թռավ, Էլավ նմիրին գլոխ, Մեկ ծառ քաշեց, Էտու պալանդրակ, Էն կատուն էլ էբի տակ: Սասնա ծռեր
  2. մի պալանդրակով էրկու կաքավ զարնել
    1. մի հարվածով երկու թռչուն խփել
    2. մի հարվածով երկու նպատակի խփել

շարունակել․․․