սինթեզ գո

Հայերեն

վանկեր՝ սին•թեզ 

Ստուգաբանություն

Հունարեն σύνθεσις բառից, որ նշանակում է «միացում, համադրում» (συν- նախածանցն ունի համատեղ գործելու, մասնակցության իմաստ և θέσις «դասավորում, տեղավորում, բաշխում, (տեղա)դրություն»:

Գոյական

  1. գիտական հետազոտության մեթոդ, որը հիմնվում է երևույթը իր մասերի՝ բաղկացուցիչ տարրերի միասնության ու փոխադարձ կապի մեջ ուսումնասիրելու վրա, համադրություն
  2. (փիլ․) հեգելյան իդեալիստական փիլիսոփայության մեջ՝ որևէ բանի զարգացման աստիճան, որն իր մեջ ամփոփում է զարգացման նախորդ աստիճանների միասնությունը և լուծում է նրանց ներքին հակասությունները
  3. (քիմ․) պարզ նյութերի կամ տարերի միացությամբ բարդ քիմիական նյութերի ստացումը
  4. (փխբ․) միավորում, միասնացում, համադրություն ◆ Ակամա հիշում ես Հովհ. Թումանյանի ասույթն այն մասին, որ գալիք բանաստեղծը ոչ մեզ նման կգրի, ոչ էլ պոլսահայ բանաստեղծների նման, կստեղծվի լեզուների և բարբառների մեծ սինթեզը: (Մամուլ)
  5. (լեզվբ․) նույնն է՝ համադրում

Հոմանիշներ

  1. (գիտ․) համադրւոթյուն
  2. տե՛ս համադրում

շարունակել․․․