Կաղապար:Օրվա բառ/Հոկտեմբերի 21, 2016 թ.


անհանգիստ

Հայերեն

վանկեր՝ ան•հան•գիստ 

Կազմություն

Նախածանց՝ ան-, արմատ՝ հանգիստ:

Հայերեն

  1. շատ շարժուն, դադար չունեցող ◆ Միշտ անհանգիստ են նրա ձեռքերը, միշտ ինչ-որ մի բան է անում։ (Ակսել Բակունց)
  2. ոչ խաղաղ, վրդովված, հուզված ◆ Վտակը ժայռից ներքև է թռչում, Թափ առած ընկնում քարերի գլխին, Զարկում ավազին, շաչում է, ճչում, Ճչում անհանգիստ, փրփուրը բերնին։ Հովհաննես Թումանյան
  3. ոչ հանգիստ, անհանգստությամբ լի, անհանգստացած ◆ Լևոնն անհանգիստ հայացք նետեց կնոջ վրա։ (Նաիրի Զարյան)
  4. անհանգստացնող, մտատանջող ◆ Այլևս չէին կարող լինել անհանգիստ սպասումներ, անքուն գիշերներ, հարատև լարված դրություն։ (Նար-Դոս)
  5. ոչ առողջ, փոքր-ինչ հիվանդ ◆ Իշխանը թեև այսօր քիչ մը անհանգիստ է․․․ բայց ձեզ պիտի ընդունի։ «Երևանյան օրեր»
  6. գործունյա, ժրաջան ◆ Կարելի էր ճանաչել առհասարակ անհանգիստ, ստեղծագործող մարդուն, որի համար․․․ իսկապես աշխատանքը դարձել էր միակ կիրքը։ (Վիգեն Խեչումյան)
  7. չարաճճի, անդադրում ◆ Անհանգիստ երեխա։

Մակբայ

  1. շարունակ, անդադար, առանց հանգստի ◆ Քանդում, քանդում է նա անհանգիստ, քարե բերդերը պրտում դեն։ Եղիշե Չարենց

Հոմանիշներ

  1. անհանդարտ, անդադար, անանդորր, դիվադադար
  2. տե՛ս անխաղաղ

Արտահայտություններ

  1. անհանգիստ անել - անհանգստացնել ◆ Երկար ճանապարհի հոգսը անհանգիստ էր անում ծերունուն։ Դերենիկ Դեմիրճյան
  2. անհանգիստ լինել - անհանգստանալ

շարունակել․․․