ողորմություն

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ողորմութիւն

վանկեր՝ ո•ղոր•մութ•յուն 

Կազմություն

Արմատ՝ ողորմ, վերջածանց՝ -ություն:

Գոյական

  1. գթություն, կարեկցություն, ողոքանք ◆ Աստծո ողորմությունը հասավ, մեզանից մեկը քանդեց իր կապերը և մեր կապերն էլ արձակեց: (Րաֆֆի)
  2. մուրացկանին՝ աղքատին և այլոց տրվող բաժին՝ նվեր, օգնություն՝ օժանդակություն փողով կամ ուտելիքով, իրերով ◆ Աղքատը ողորմություն ուզեց, թե հարևանը հացփոխ, իր ձեռքով տաշտից վերցնում էր, տալի: Հովհաննես Թումանյան

Հոմանիշներ

  1. գթություն, գութ, կարեկցանք, կարեկցություն, ողորմածություն, արգահատություն, արգահատանք, գթասրտություն, ողոքանք, բարեգթություն, գորովագթություն, բազմագթություն, առատագթություն, (հզվդ․) բազմողորմություն, ողորմ, ողորմանք, ողորմի
  2. ողորմաբաժին, սադաղա
  3. տե՛ս մուրացկանություն

Արտահայտություններ

  1. ողորմություն անել
    1. գթալ, գթասրտություն ցուցաբերել՝ ցույց տալ
    2. ողորմաբաժին տալ ◆ Ողորմություն արեք, պարոն, անտուն-անտեր աղքատին: (Միքայել Նալբանդյան)
  2. ողորմություն մուրալ՝ խնդրել՝ ուզել
    1. ողորմաբաժին խնդրել ◆ Ողորմություն մուրաց և հավաքած դրամովը ալյուր գնելով, ղրկեց սովալլուկ ազգայիններին: Հակոբ Պարոնյան
    2. մեկի շնորհներն ակնկալել, ստորաքարշորեն՝ քծնանքով՝ ստրկամտորեն մեկի բարյացակամությանն ու շնորհներին արժանանալու ձգտել
  3. ողորմություն տալ
    1. աղքատին՝ մուրացկանին ողորմաբաժին տալ
    2. ողորմաբաժնի նման՝ արհամարանքով՝ անարգանքով մեկին մի բան տալ՝ շնորհել
  4. ողորմությանդ մեռնեմ, աստված - աստծու նկատմամբ խուլ դժգոհության՝ զարմանքի և այլնի արտահայտություն՝ նրա հետ կապված հույսը չարդարանալու առթիվ

շարունակել․․․