Կաղապար:Օրվա բառ/Մարտի 23, 2017 թ.
Հայերեն
վանկեր՝ շու•շա
շուշա 1
- ապակի ◆ Շուշա չի ոտներս՝ որ թեզ փշրվի (Խաչատուր Աբովյան) ◆ Բաղի փանջարեն շուշա, Բաղի բարն անուշ ա Ահ ◆ Ջառեք շուշի կտորանքը բերին տվին տղին, լցեց իրա քիսակ, էղավ հըմեն անգին քար (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
- ապակյա թաս, շիշ ◆ Վեր կալան մի քիչ մազա, մի շուշա արաղ ու գնացին աղջկա հոր շեմքում մի մին թաս աչքալիս խմեցին: (Պերճ Պռոշյան) ◆ Մարենին ասա միս կարմրացուցե, արաղ, գինիլցի շուշաներաց մեջ: Գուրգեն Մահարի ◆ Օր մե տղեն առավ շուշե մե ռաղի, գողտուկ մոլի ետևեն գնաց, ելավ մինարի ծեր: (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
- լամպի ապակի ◆ Ետնան լամբի շուշա, տես-տեն..., լեղակ, թել, ասեղ առ, նի տո խուրջինը,օսուքըտ քցի, եք: (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
- ապակյա ապրանջան կամ ակ
- ապկու նման, ապակենման ◆ Շուշա աչք:
- (փխբ․) դյուրաբեկ, նուրբ զգայուն սիրտ ◆ Ղաստ արա, շուշետ չկոտրին, չը խփին քար, Սայաթ-Նովա: (Սայաթ-Նովա)
Արտահայտություններ
- շուշա ածիլ տալ - ապակի գցել տալ, ապակիներ դնել տալ ◆ Ածիլ տվին շուշեն: (Գրիգոր Տեր-Ալեքսանդրյան)
- շուշա բարձես՝ կտանի - հանգստաբարո՝ խոնարհ՝ հեզ մարդ է ◆ Սարգսին շուշա բարձես՝ կտանի: Սահակ Ամատունի
- շուշա քաշել - հիվանդի մեջքին բաժակ գցել, ապակե բաժակներ կպցնել՝ ցավը քաշելու համար