փրփրել

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ փրփրել

վանկեր՝ փ(ը)ր•փ(ը)•րել 

Կազմություն

Արմատ՝ փրփուր, վերջածանց՝ -ել:

Բայ

  1. փրփուր դառնալ, փրփուրի վերածվել (օճառի և այլ փրփրուն նյութերի մասին) ◆ Կոշտ ջրերի մեջ վատ է փրփրում օճառը: (Դասագիրք)
  2. ալիքավորվելով փրփուրներ առաջացնել, փրփուրով ծածկվել ◆ Տեսել ես, ծերուկ, ժայռերի միջով կատղած անցնելիս գետը փրփրած: Հովհաննես Հովհաննիսյան
  3. (փխբ․) զայրագնել, կատաղել, խիստ բարկանալ
  4. (փխբ․) մոլեգնել, մոլեգին ընթացքով վազել՝ սլանալ ◆ Կատաղեց, փրփրեց Մսրա թագավոր: Հովհաննես Թումանյան
  5. (փխբ․) խռովել, խռովության՝ խառնակության՝ իրարացման մեջ լինել, հուզվել ◆ Աշխարհը փրփրել էր: (Արթ. Ֆելիչե)

Հոմանիշներ

  1. փրփրակալել, փրփրավորվել, պղպջակել, փրփուր կապել, փրփուր կտրել, փրփուր տալ
  2. փրփրապատվել
  3. տե՛ս կատաղել
  4. տե՛ս մոլեգնել
  5. տե՛ս հուզվել

շարունակել․․․