նահանջել բայ

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ նահանջել

վանկեր՝ նա•հան•ջել 

Ստուգաբանություն

նահանջ + +ել

Բայ

  1. նահանջ կատարել, հակառակորդի ճնշման տակ դիրքերը թողնել՝ ետ քաշվել ◆ Թուրքական բանակը, մի քանի զոհ տալով, նահանջում է: (Դասագիրք)
  2. որևէ բանից հրաժարվել՝ ետ կանգնել, դիրքորոշումից՝ քաղաքականությունից՝ որոշումից և այլնից ետ կանգնել ◆ Լուդովիկոս 16-րդը զիջումների գնաց, հետո նահանջեց: ԼԻ ◆ Ես փախչում եմ ահա ետ - ես նահանջում եմ նորից: Եղիշե Չարենց
  3. (փխբ․) դժվարությունների առջև տեղի տալ, ընկրկել ◆ Որքան էլ շատ լինեն դժվարությունները, մենք չենք նահանջի:
  4. (փխբ․) անցնել, վերանալ կամ չափազանց թուլանալ ◆ Ձմեռը նահանջել էր:(Ժիրայր Ավետիսյան)

Հոմանիշներ

  1. ընկրկել, (հնց․) հետահարել, հետահարկել, վերջնոտել, հետ քաշվել, ետ դառնալ, ետ գնալ, ետ-ետ գնալ, նահանջի փող փչել, նահանջի փող հնչեցնել, նահանջի ճանապարհը բռնել
  2. հրաժարվել, ետ կանգնել
  3. ընկրկել, տեղի տալ

շարունակել․․․