Քննարկում:խութնի
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χutʰˈni]
վանկեր՝ խութ•նի
- մետաքսից գործվածք, թանկարժեք կտորեղեն ◆ Թագվորի մեր, տյուրս արի, թոփ մի պութնի ինք բերի: Ահ ◆ Ռեմ, հան տոր տաս օսկի, մեկ թոփ խութնի: Բնս
- կանանց վերնազգեստ ◆ Կնիգ կերթա, էմլան կըհաքի ուր շորեր խութնին սու դալեն: ՍԲ