աբելածին
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑbɛlɑˈt͡sin]
վանկեր՝ ա•բե•լա•ծին
Ածական
- (նորբ․) Աբելից ծնված՝ Աստվածաշնչի Աբել անունից
- աբել ծնող ◆ Թքում է թույնն այն բողոքի, թե՝ որքան էլ սպանեցին, լույսաշխարհն են գալիս էլի Աբելները՝ Աբելածին: (Ռ. Դավոյան, Պ 123)
Աղբյուրներ խմբագրել
- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։